” مدال و مرخصي“ نوشته هدايت الله بهبودي” مجوعه خاطرات روايي داستاني يك اسير عراقي است كه در يازده خاطره، چشم ديده هاي خويش را از سالهاي جنگ بين ايران و عراق به تصوير كشيده است.سالهاي پر از خاطره هاي تلخ و شيرين مقاومت،رشادت ها، سرانجام يك تنه لشكري را هزيمت وا داشتن و شربت شيرين شهادت را لاجرعه سركشيدن.به راستي چقدر زيباست،شنيدن خاطرات رزمندگان خودي را از زبان كساني كه به ناچار به صف غير خودي قرار داشته و به چشم سر مي ديده است وعده الهي را كه محقق مي شده و سربازانش پله هاي رشادت و شهادت را يكي پس از ديگري مي پيمودند. در سالهاي جنگ دفاع مقدس بسيار بودند اسيران عراقي كه يا خود به اردوگاه دوست آمده يا اسير شده بودند، پس آنگاه كه چشم برحقيقت گشوده بودند،لب به اعتراف گشوده و خاطراتي را بازگو نموده اند كه مدال و مرخصي يكي از آنهاست.

به اشاره دفتر ادبيات و هنر مقاومت، نويسنده خاطره ها، فقط يك بار رخ كشيده و همان يكبار كافي بوده است كه اين خاطرات زيبا را مرقوم دارد و به درخواست دفتر جواب مثبت دهد. ” مدال و مرخصي” از ميان عناوين مطالب اين كتاب انتخاب شده كه مي تواند، مشاهدات، چشم ديده هاي اسيران عراقي و خاطرات چاپ شده در خود عراق، همپايي خاطرات رزمندگان ايران اسلامي، تصوير كامل تري از دفاع پر شكوه ملت ما را به تصوير كشيده و پرده از ناگفته هاي آن بردارد.

در اين كتاب سرباز اسير عراقي از رزمندگان ايراني مي گويد كه دور از چشم دشمن شبانه به درون آنان رخنه كرده و ده ها ماموريت پنهاني دشمن را كشف كرده و به رزمندگان اسلام گزارش داده و يا ميان دشمن رفته و حملات آنان را به تعويق انداخته است. رزمندگاني كه لباس كارگران شهرداري مي پوشند و در يك غافلگيري، رازهاي پنهان دشمن را بر ملا نموده و پلهاي عبوري را بمب گذاري مي كنند. دشمني كه به اميد دست يافتن به غذاي سربازان اسلام تن به كشتن يا اسارت مي دهد و هيچگاه هدفي را دنبال نمي كند.سرباز عراقي كه وعده هاي تحقق نيافته الهي را محقق مي بيند و به چشم سر مي بيند كه چگونه برف و بوران،و سرمايه كشنده باعث شكست دشمن مي شود و تصميم حمله آنان را عقب مي اندازد گويا طبيعت نيز به حكم الهي در تحقيق اين وعده ها كمك مي كند.

نويسنده عراقي پس از مشاهدات اين وعده ها و بيهودگي در مبارزاتشان به نفع حزب بعث با پاي خود به رزمندگان اسلام مي پيوندد كه تمام اين ماجرا ها را در مدال و مرخصي مي خوانيم.

مقام معظم رهبري يادداشت كوتاهي براي اين كتاب نوشته اند كه اگر چه كوتاه است اما به كار بردن صفتهاي تفضيلي در توصيف اين كتاب نشان از اهميت و ارزش آن دارد.

ايشان بر اين كتاب نوشته اند:

« اين يكي از زيباترين و قوي ترين يادداشتهاي جنگ است. متن و ترجمه هر دو قوي است. اين سند، مكمل سند هايي است كه از نوك قلم بسيجيان و با صفا و مظلوم و شجاع، به يادگار مانده است.